Ni prezentas du novajn legaĵojn, respektive de la versoj de Francesca da Rimini kaj de Uliso, en la kartvela traduko de la Dia Komedio de Konstantin Gamsakhurdia
Je la tempoj de Dante la nuntempa Armenio estis regata de Turko-Selĝukoj, sed ekzistis tiam iu armena reĝlando en Kilikio (nomata ankaŭ Malgranda Armenio), kreita de armenaj rifuĝintoj kaj situita ĉe la golfo de Aleksandreto.
Ary (Arij) Scheffer, nederlanda pentristo de la romantika periodo, naskiĝis en Dordrecht en 1795 kaj mortis en Argenteuil en 1858 [...]
Fatti non foste a viver come bruti, ma per seguir virtute e conoscenza - Ye were not form’d to live the life of brutes, but virtue to pursue and knowledge high - Vi ne naskiĝis por vegeti brute, sed por akiri virton, mondan scion
Inês Querido naskiĝis en Caldas da Rainha (Portugalio). Post ŝia doktoriĝo en grafika desegno en Lisboa, ŝi entreprenis sian karieron kiel liberprofesia fotografisto [...]
La okcitana lingvo (aŭ lingvo de Oc) estas latinida lingvo parolata en specifa areo de suda Eŭropo nomata Okcitanio kaj proksimume identigata kiel suda Francio, tamen enhavanta ankaŭ malgrandan piemontan zonon laŭlonge de la landlimo kun Francio. Ĝi estis la famkonata lingvo utiligita en la trobadora poezio de provenca kulturo, kiu ekestis plimalpli en la XI-a jarcento kaj floris dum la mezepoko. Dante treege admiris la okcitanajn trobadorojn, tiom ke al unu el ili li eĉ konsentis la unikan privilegion sin esprimi en sia propra lingvo, tio estas en [...]
Dante nomas la friulanojn "Aquilegienses" ĉar la urbo Aquileia estis liatempe la politika, religia kaj kultura centro de la regiono. Verŝajne dank’ al tia kultura medio, la sukceso de la danta poemo en Friuli estis sufiĉe tuja, tiel ke la plej antikva friula biblioteko, la "Guarneriana" de San Daniele, konservas unu el la plej antikvaj iluminitaj kodeksoj de la poemo. Krome, la friula lingvo fieras pri diversaj tradukoj de la Dia Komedio, du el ili kompletaj kaj en tercinoj. [...]
La unuan tradukon de la Dia Komedio al la hispana oni ŝuldas al kastilia nobelulo de la XVa jarcento: Enrique de Villena, konata ankaŭ kiel Enrique de Aragón (1384-14343). Temas pri proza traduko finita en 1428, kiu estis eldonita prese nur en la jaro 1974 en Salamanca, kaj kies manuskripto – gardata en Madrido ĉe la Biblioteca Nacional de España – estis digitita kaj alirigita rete [...]
La leganta voĉo estas de Halyna Yavorska
Miłość, co zawsze miłością się płaci, Tak mi kazała w nim podobać sobie, Że go nie zgubię już ni on mię straci....
